Πήγα χθες στις Νύχτες Πρεμιέρας να δω το μουσικό ντοκιμαντέρ για τους Magnetic Fields, και τον Stephen Merritt. Μια τρελή περσόνα, αντικοινωνικός και gay. Αυταρχικός (σε κάποιες φάσεις μου θύμισε τον Ari Gold από το Entourage), με κυνικό και βιτριόλικο χιούμορ. Μου άφησε πολύ μέτρια γεύση. Βασικά περίμενα πιο πολύ μουσική και λιγότερους μονολόγους που σε πολλές φάσεις ήταν και άχρηστοι. Όλα τα λεφτά ήταν οι ατάκες του Merritt κατά τη διάρκεια της ταινίας. Να πω την αλήθεια από τα τραγούδια τους, είχα σχηματίσει μια διαφορετική εικόνα στο μυαλό μου για αυτόν. Μάλλον είναι και το πρότυπο που υπάρχει για τους rock 'n' roll stars.
Ενδιαφέρουσα ήταν η σχέση του με το alter-ego/soulmate Claudia Gonson, που είναι στην ουσία και το άλλο μισό του συγκροτήματος.
Τέλος πάντων the verdict is μέτρια ταινία, δεν τρελάθηκα με την καμία. Πάω να ακούσω το Distortion :P
Η ταινία στο imdb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου