31 Αυγούστου 2010

Tame Impala - Innerspeaker

Τους Tame Impala σαν όνομα τους είχα ακουστά αν και δεν έχει γίνει και τρομερό hype γύρω από αυτή την μπάντα από την Αυστραλία.
Έτυχε να ακούσω ένα κομμάτι τους το 'Half full glass of wine' στον έβδομο κύκλο του Entourage (btw Sasha Grey στο Entourage? wow!) και ψήθηκα να τους ψάξω λίγο παραπάνω.

Το πρώτο κομμάτι που έψαξα είναι και το πρώτο single από το Innerspeaker, 'Solitude is Bliss' με ένα γαμάτο video clip που περιγράφει τέλεια τα στάδια της απώλειας ενός προσώπου, είτε είναι χωρισμός είτε αποχωρισμός. Ειδικά ο στίχος του ρεφρέν "You will never get close to how I feel" με την φωνή του Kevin Parker να χάνεται στο άπειρο στο σημείο που τραγουδάει το feel και να σου δίνει την αίσθηση ότι ο τύπος είναι πολύ cool & psycho και τα έχει βρει με τον εαυτό του, ή έχει πονέσει τόσο πολύ που δεν τον νοιάζει τι θα πει ο κόσμος γύρω του.

Αν ο John Lennon και οι Beatles συνέχιζαν μαζί και το είχαν δει λίγο στο πιο ψυχεδελικό ροκ, το αποτέλεσμα θα ήταν οι Tale Impala. Καλά προφανώς και υπερβάλω αλλά η φωνή του frontman τους είναι τόσο ίδια με του Lennon, που αναρωτιέσαι αν το ζορίζει για να βγει έτσι ή όχι, από τον τρόπο που τραγουδάει μέχρι την προφορά που ψευτοαγγλίζει.

Το αποτέλεσμα πάντως (παραδόξως) είναι εντυπωσιακό! Ο ήχος των Tame Impala είναι βγαλμένος από τα 60's, τελείως όμως! Ψυχεδελικές rock μελωδίες που ενώ θυμίζουν μια άλλη εποχή, ταυτόχρονα είναι τόσο φρέσκες και μπροστά που δεν σε κουράζουν ακόμα και αν δεν είσαι φαν του είδους.
Πατάς play και πάμε, οι ήχοι του 'Desire Be Desire Go' σε κάνουν να ξεσκονίσεις το Revolver, το 'Lucidity' να βάλεις την μάνα σου να σου μάθει πως χορεύανε στα 60's και το Expectation να σε ταξιδεύει μακριά χωρίς να χρειαστεί να πιεις τίποτα...
Το album τελειώνει ιδανικά με ένα δυνατό ποπ κομματάκι το 'I Don't Really Mind' που αν και απλό είναι τόσο εθιστικό!


Ξέρω τι άκουσες φέτος το καλοκαίρι

Το καλοκαίρι με έχει αποχαιρετήσει για τα καλά. Οι παραλίες φεύγουν, η εξεταστική έρχεται.

Γιατί σε κάθε εξεταστική με πιάνει ένα μικρόβιο να καταπιαστώ με ένα σωρό πράγματα, να ακούσω album που τα έχω κατεβάσει και τα έχω ξεχάσει, να δω ταινίες και σειρές που έχω καιρό στο μυαλό μου και ένα σωρό άλλα; Πως εξηγείται αυτό ρε γαμώτο;

Τέλος πάντων ακολουθεί μια σειρά από albums που με συνόδευσαν φέτος το καλοκαίρι, στην παραλία, στο αμάξι, στο πλοίο, στην σκηνή, στο παλιό πέτρινο σπίτι στην Ικαρία, στο χωρίο, στο κλεινόν άστυ and the list goes on and on..

Spoon - Transference
Beach House - Teen Dream
Arctic Monkeys - Humbug
This Will Destroy You - Young Mountain
The Walkmen - Lisbon
The Arcade Fire - The Suburbs
Harlem - Hippies
Surfer Blood - Astrocastro
The Drums - 'Summertime'
The Drums - The Drums
My Wet Calvin - All Great Events
The Pains of Being Pure at Heart - s/t
The National - High Violet
Wavves - King of The Beach
Broken Bells - Broken Bells
Best Coast - Best Coast
Beach Fossils - Beach Fossils
Interpol - Interpol
The Antlers - Hospice
Caribou - Swim
 
Εξαιρετικές κυκλοφορίες όλες τους αξίζει να τις τσεκάρετε άμα δεν το έχετε κάνει ήδη!

26 Αυγούστου 2010

My Wet Calvin - All Great Events

Γουστάρω τέτοιες μπάντες που μπορούν να μιλήσουν αγγλικά με άνεση χωρίς την κλασσική ελληνική βλαχοπροφορά στα τραγούδια τους, και μπορούν ταυτόχρονα να παίξουν μουσική που να ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. Οι My Wet Calvin παίζουν ένα μείγμα indie pop με μπόλικο shoegaze και στριμωγμένα στοιχεία electro. Το δυνατό τους στοιχείο είναι όταν φτιάχνουν αυτό το wall-of-sound που σε πωρώνει ενώ αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να βγαίνει τόσο πολύς θόρυβος από δυο μόνο κιθάρες?
Σε κάποια σημεία ίσως μπουχτίζεις από τους πειρατισμούς τους, και σε κάποια άλλα μπορεί να σου φανούν λίγο μονότονοι αλλά overall είναι φανερό ότι πρόκειται για να έναν πολύ καλό δίσκο σε φάση που σκέφτεσαι ότι είναι too good to be greek.






23 Αυγούστου 2010

The Drums - The Drums

Για τους Drums λογικά έχεις διαβάσει παντού, οπότε αυτό το post μου είναι λίγο άχρηστο μιας και το debut τους θα ήταν μέρος του καλοκαιρινού σου soundtrack. Για μένα τουλάχιστον ήταν.

Τότε γιατί γράφω για αυτούς? Γιατί ο ενθουσιασμός μου ακόμα να τελειώσει τόσο για το debut τους όσο και για το περσινό ep τους 'Summertime!'.
Στο ίδιο ύφος κινείται και το album τους, πότε με δυναμικές 80's ποπ μελωδίες, μπαλαντούλες βγαλμένες κατ' ευθείαν από τα 60's και σε όλα αυτά ένα περιτύλιγμα από κιθάρες που δεν μπορώ να αποφασίσω άμα μου θυμίζουν πιο πολύ τους New Order ή τους Beach Boys. Either way το αποτέλεσμα τους πάει, και σε αυτή την περίπτωση πίστεψε με πρέπει να πιστέψεις όλο το hype γύρω από το όνομά τους.

Για μένα οι πιο δυνατές στιγμές του album είναι τα Best Friend, Forever and ever Amen, η κομματάρα του δίσκου - I'll Never Drop My Sword, και δύο κομμάτια που υπήρχαν και στο ep (Let's Go Surfing και Down by the Water).

Νομίζω ότι άμα οι New Order πειραματιζόντουσαν ποτέ με πιο surf pop/rock κομμάτια το αποτέλεσμα θα ήταν οι Drums. Ε άμα και με την τελευταία τσιτάτη ατάκα δεν σε έψησα να τους ψάξεις τι να πω!



22 Αυγούστου 2010

Sea within a Sea

Το ότι θα άκουγα τέτοια κομματάρα σε μέρος πέρα από το σπίτι μου (ή από τα ακουστικά μου), δεν το περίμενα. Και ακούγεται πολύ καλύτερα έξω.
Μας γάμησε ο τύπος στο hoxton βραδιάτικα...

21 Αυγούστου 2010

Beach Fossils - Beach Fossils

Λοιπόν δεν ξέρω άμα φταίει που είναι καλοκαίρι, μόλις γύρισα Αθήνα και το μυαλό μου είναι ακόμα σε κάποια παραλία/λίμνη/ποτάμι, αλλά όλη αυτή τη φάση με το νε0-surf κύμα πολύ την γουστάρω!

Οι Beach Fossils είναι μια μπάντα από το Brooklyn της NY, αν και άνετα θα μπορούσαν να είναι από την California, και φτιάχνουν ένα υπέροχο μείγμα lo-fi και surf μουσικής. Ιδανική παρέα για το mp3 σου στην παραλία με τον ήλιο να σε καίει και εσύ να είσαι αραχτός, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου σε μια κατάσταση νιρβάνας.

Δεν λέω ότι είναι το album που θα σου αλλάξει τη ζωή, αλλά who cares? Γουστάρω πολύ τα ανέμελα τραγούδια τους, τις ονειρικές μελωδίες τους και την πειραγμένη φωνή του frontman, με ταξιδεύουν πολύ και μόνο αυτό μετράει.



http://torrents.thepiratebay.org/5551177/Beach_Fossils_-_Beach_Fossils_-_2010_(rhsiv).5551177.TPB.torrent

12 Αυγούστου 2010

Ικαρία

Προτού πας στην Ικαρία σίγουρα έχεις ακούσει ένα σωρό φήμες και μύθους για αυτό το νησί. Για τους ντόπιους που έχουν πάει το χαλλλαρά των Θεσσαλονικιών σε άλλο επίπεδο, για την διαμάχη των γκρούβαλων με τους ικαριώτες, για τα παραδοσιακά πανηγύρια που όμοια τους δεν υπάρχουν, για τις υπέροχες παραλίες του νησιού και πολλά άλλα.



Λιβάδι


Το πρώτο που θα καταλάβεις είναι ότι ο χρόνος στην Ικαρία είναι σχετικός και περνάει πολύ γρήγορα. Το σέρβις στα μαγαζιά είναι αργό, και για όσους έχουν συνηθίσει στο just-in-time σύστημα των μαγαζιών στην Αθήνα και στις μεγαλουπόλεις ίσως φανεί εκνευριστικό - έμενα μου άρεσε πάντως.
Οι παραλίες έχουν όλες πεντακάθαρα και κρυστάλλινα νερά και όσο και αν προσπαθήσεις, δύσκολα θα καταφέρεις να μην κάτσεις όλη τη μέρα στην θάλασσα.


Σεϊχέλες


Είχα τις αμφιβολίες μου για τα πανηγύρια, έχω πάει σε άλλα και καλά «παραδοσιακά» πανηγύρια σε νησιά και στην Πελοπόννησο και δεν μπορώ να πω ότι είχα ενθουσιαστεί με την μουσική και το κλίμα.
Οπότε ήμουν αρκετά επιφυλακτικός όταν άκουγα για το πόσο γαμάτα είναι τα πανηγύρια στην Ικαρία, και φυσικά είχα άδικο.
Μπόλικο ικαριώτικο κρασί να ρέει άφθονο, ντόπιο κατσικάκι σε λαδόκολλα και μουσική που δεν ακούς συνήθως, ρεμπέτικα (απαγορευμένα και μη), βαλς για να γίνουν τα κονέ, νησιώτικα, καθώς και η μεγάλη συμπάθεια των ικαριωτών Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Φαντάσου τώρα να παίζει ο Πεχλιβάνης και να γίνεται χαμός από κάτω!
Και φυσικά εκεί που γίνεται το μεγάλο τζέρτζελο είναι όταν παίζει το ικαριώτικο (το αυθεντικό και όχι η βλακεία του Πάριου), που κρατάει τουλάχιστον ένα 10λέπτο και θέλει γερά πόδια!



Νας


Τώρα για την χαζή διαμάχη γκρούβαλων - ντόπιων, τι να πει κανείς! Προσωπικά νομίζω ότι είναι κάτι σαν τους ρωμαίους και τους γαλάτες, και οι δύο ψιλομισιούνται αλλά έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον.



Spoon - Transference

Οι Spoon είναι μια μπάντα από το Austin, Texas. Προσωπικά τους έμαθα με το Gimme Fiction, και από το 2007 και έπειτα λιώνω το Ga Ga Ga Ga Ga.
Το Transference είναι ένας δίσκος που θέλει λίγο τον χρόνο του για να τον αγαπήσεις, όμως με το που θα του δώσεις 2-3 προσεκτικά ακούσματα θα σου κολλήσει στο μυαλό στα σίγουρα.

Κορυφαίες στιγμές του Transference για μένα είναι: Is Love For Ever?, Who makes your money, Written in Reverse, Goodnight Laura (το τραγούδι αυτό μου έχει κολλήσει και το ακούω κάθε βράδυ πριν πάω για ύπνο, θα μπορούσε άνετα να το είχε γράψει ο McCartney στην καλύτερη περίοδο του με τους Beatles).

Εννοείται ότι όλο το album ακούγεται μονοκοπανιά χωρίς να θέλεις να κάνεις skip σε κανένα κομμάτι και εννοείται ότι θα είναι σε όλες τις σοβαρές top λίστες για το 2010.

It's a fact, Spoon did it again!



http://torrents.thepiratebay.org/5271206/Spoon_-_Transference_%5B2010-MP3-Cov%5D%5BBubanee%5D.5271206.TPB.torrent

P.S. Note to myself, πόσο μαλάκας πρέπει να είμαι που δεν έχω τσεκάρει ακόμα τα προηγούμενα album τους?

3 Αυγούστου 2010

Arcade Fire - The Suburbs

Πραγματικά όσο και αν προσπαθώ δεν ξέρω τι να γράψω για το καινούργιο album των Arcade Fire. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον δεν έχω αμφιβολία ότι οι AF έχουν καβατζώσει μια μόνιμη θέση για μια από τις αγαπημένες μου μπάντες των 00's και με την αξία τους.

Και γαμώτο πως γίνεται να βγάζεις 16 κομμάτια και να γαμάνε όλα, και αντί να ψάχνω κομμάτια που να μ' αρέσουν μέσα στο album τους όπως κάνω με τα περισσότερα indie albums, στο Suburbs να ψάχνω κομμάτια που δεν μ' αρέσουν ή να μου φαίνονται μέτρια;

Όχι ότι περίμενα κάτι λιγότερο από τους AF, το Funeral στοίχειωσε τα ακουστικά μου το 2005, και το Neon Bible το πικ-απ μου το 2007 και απ' ότι φαίνεται το suburbs θα με ακολουθήσει αυτό το καλοκαίρι είτε είμαι σε κάποια παραλία είτε σουλατσάρω στους δρόμους της μίζερης Αθήνας.

Ταξίδι, μαγεία... Απλά!



2 Αυγούστου 2010

Music + Cycling = Yourmusicride

Πως συνδυάζονται η μουσική και το ποδήλατο σε ένα blog?
Well, προκείται για τις δυο αγαπημένες μου ασχολίες και όταν τις συνδυάζω, δηλαδή να ακούω μουσική ενώ ποδηλατώ νοιώθω ότι δεν μου λείπει τίποτα, ότι είμαι ελεύθερος, ξένοιαστος και ευτυχισμένος!

Γι' αυτό άμα δείτε έναν χαζοχαρούμενο ποδηλάτη με τα ακουστικά στα αυτιά να σιγοτραγουδάει ή να σφυρίζει μην με περάσετε για τρελό!
Οπότε σ' αυτό το blog θα προσπαθήσω να καταγράφω τις δύο αυτές αγάπες μου, κυρίως με έμφαση στην μουσική.

Ready?
Let's Ride!

The Walkmen - Lisbon


Το καινούργιο album των πολυαγαπημένων μου Walkmen, μόλις leakάρε!
Πρόλαβα να το ακούσω μόλις μια φορά και δεν έχει καταλαγιάσει μέσα μου αλλά κάτι μου λέει πως πρόκειται για ακόμα ένα σπουδαίο album από τους νεοϋορκέζους φίλους μας.

Περισσότερα θα γράψω μόλις το ακούσω λίγο καλύτερα!