Anna Calvi

Τις τελευταίες μέρες έπαθα ψύχωση με αυτή την τύπισσα. 
Ιταλίδα που μεγάλωσε στο Λονδίνο, singer songwriter φάση, και  καταφέρνει να δημιουργεί grandieuse ενορχηστρώσεις για να συνοδεύουν άψογα την φωνή της. 
Πρώτον έχω άπειρο respect σε δίσκους που ξεκινάνε με instrumental κομμάτι άντι για το stadard δυνατό κομμάτι που θα σε κάνει να θες να ψάξεις τον δίσκο περισσότερο. 
Ειδικά όταν ο δίσκος αυτός έχει πράγματα να πει, όπως στην περίπτωση της Anna Calvi. 

Η φωνή της, (που είναι άνετα είναι το ατού της, χωρίς όμως να στηρίζεται μονάχα σε αυτήν και να κάνει πέρα το μουσικό μέρος του δίσκου), μου θύμισε πολύ αυτή της Zola Jesus με μερικές πινελιές από Florence and The Machine.

Σκοτεινή, με βάθος και διάχυτο συναίσθημα σε βαθμό που η ερμηνεία της σε κάνει να ανατριχιάζεις. Τώρα που το σκέφτομαι αυτό είναι που δεν με ένθουσίασε με τα ep και το album της Zola Jesus, αν και η φωνή της με συγκλόνισε ένοιωθα ότι κάτι λείπει από τα κομμάτια της, και αυτό λάτρεψα στην Anna Calvi.

Μετά από μερικές απανωτές ακροάσεις ξεχώρισα τα Blackout και Desire που σίγουρα θα είναι τα πρώτα singles του δίσκου, Suzanne & I, First We Kiss και (και σφήνα το I'll Be Your Man).

Μέχρι στιγμής μιλάμε για το ντεμπούτο του 2011 χαλαρά και με διαφορά.