18 Οκτωβρίου 2010

Age of Consent // Μια μικρή ιστορία

Για άλλη μια φορά προσπάθησε να της δώσει να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά, τον τελευταίο καιρό ένοιωθε ότι η αγάπη που είχε γι' αυτήν είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε μίσος. Πρώτη φορά είδε ότι η διαφορά μεταξύ αγάπης και μίσους χωρίζεται από μια λεπτή λεπτή κλωστή, και δεν ήθελε να συμβεί αυτό. Όχι σε αυτούς.
Για άλλη μια φορά κατέληξαν σε έναν επικό καυγά, χωρίς να λύσουν τίποτα. Αυτός δεν άντεξε και έκλεισε την πόρτα πίσω του με δύναμη και την άφησε να φωνάζει μόνη της, πήρε το mp3 του και βγήκε από το σπίτι τους.

Ξέκλειδωσε το ποδήλατο του, έβαλε κάτι στο shuffle και ξεκίνησε να κάνει πετάλι χωρίς να ξέρει καν που πάει. Στάματησε σε ένα ψιλικατζίδικο, πήρε ένα πακέτο Winston και με τη μια άναψε ένα τσιγάρο μπας και ηρεμίσει. Στα αυτιά του έσκασε ένα κομμάτι που του είχε στείλει ο κολλητός για να ακούσει από New Order, έβγαλε το shuffle και έβαλε το repeat. Ήξερε ότι δεν ήθελε να ακούει τίποτα άλλο όση ώρα «ταξίδευε». Ήθελε να φύγει και να τα αφήσει όλα πίσω του, σάρωνε τους δρόμους ώσπου τίποτα δεν του φαινόταν γνώριμο, αλλά ήξερε ότι ένα τηλεφώνημα της, ένα χαμόγελο ή κλάμα, μια αγκαλιά της θα τον έκανε να γυρίσει πάλι πίσω.
Θα τον έκανε να αθετήσει την υπόσχεση που μόλις είχε δώσει στον εαυτό του να τελείωσει αυτό που είχανε πριν να γίνει πιο άσχημο από ότι είναι και να σώσει τουλάχιστον τις ωραίες στιγμές που είχαν ζήσει μαζί.


Won't you please let me go
These words lie inside, they hurt me so.






Με το που άκουσε αυτούς τους στίχους ήταν σαν να τον χτύπησε κεραυνός, είχανε περάσει σχεδόν έξι μήνες από εκείνη τη μέρα και όμως το ζούσε όλο από την αρχή. 3000 χιλιόμετρα μακριά αυτή τη φορά αλλά ήταν τόσο ζωντανό που το ένοιωθε σαν να μην είχε περάσει ούτε στιγμή. Σκέφθηκε να αλλάξει κομμάτι αλλά αποφάσισε να το βάλει πάλι στο repeat όπως τότε. Όλα γύρω του είχαν αλλάξει, μόνο το κομμάτι έμενε σταθερό και συνδέε το παρόν με το παρελθόν. Αυτός αποδείχθηκε αδύναμος και αυτή δυνατή, πρώτη του φορά που δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες όπως πολύ χαρακτηριστικά (νόμιζε ότι) έκανε μέχρι τώρα.
Συνέχιζε να τρέχει στο πάρκο, ευτυχώς ήταν μια πολύ ζεστή μέρα και γρήγορα ιδρώτας που άρχισε να στάζει στο πρόσωπο του μπλέχθηκε με τα δάκρυα που έτρεχαν από τα μάτια του. Δεν ήθελε να αλλάξει κομμάτι όσο και ανατρίχιαζε από τα συναισθήματα που τον σφυρικοπούσαν χωρίς σταματημό.

Σταδιακά συνήθισε, ο πόνος μετριάστηκε και μετά από αρκετές επαναλήψεις του Age of Consent το μόνο που υπήρχε στο μυαλό του ήταν ο δρόμος. Ο δρόμος και οι αντοχές του. Είχε βγάλει πολύ περισσότερα χιλιόμετρα απ' ότι συνήθως και για πρώτη φορά ένοιωσε ελευθέρος. Ήταν σαν να είχε πάρει μια παλιά κασσέτα που είχε σπάσει το πλαστικό στο πάνω μέρος της για να μην μπορέσει να ξαναγράψει από πάνω της τίποτα ξανά και μόλις έμαθε το κολπάκι με την σελοτέιπ και έγραψε από πάνω της ξεγελόντας το μυαλό του.

Το κυριότερο ήταν ότι για πρώτη φορά κατέφερε να νικήσει τον εαυτό του από τις σκέψεις του.
Από τότε όταν ακούει τους New Order να μιλάνε για την ηλικία της συγκατάθεσης το μυαλό του δεν γυρνάει σε κάποιους κρύους δρόμους της Βόρειας Ευρώπης αλλά στα ζεστά δάση του προαστείου του.

Υ.Γ. Με αφορμή το ποστ της absentmindead, thank you dear!

6 σχόλια:

  1. Εκείνο για τη μουσική αναφορά λες, ε; Άτιμη μουσική αναφορά!
    Κοίτα τι σου βγήκε;! Ωραίο στόρι!! Ειδικά το σημείο με την κασσέτα!
    Σκέφτομαι να αρχίσω τρέξιμο.. Nαι, τώρα στα γεράματα.
    Thank YOU for the reference, dear! haha
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σωστό κείμενο και μεγάλο κομμάτι. (μαλακία που το χω σαν ήχο κλήσης,ε? :P )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο είπα άμα γράψεις εσύ για κάνα δισκό θα γράψω και εγώ μια ιστορία. Ένας gentleman πάντα κρατάει τον λόγω του

    Όχι βασικά χθες στους future islands που χτύπησε το κιν σου, μου θύμισες ότι έπρεπε να γράψω το κείμενο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διάβασες το ποστ για τον Τετάρτη! χαχαχα! Μη μου πεις ότι τον τσέκαρες, κιόλας. Δεν είχα καταλάβει ότι υπήρχε τέτοια άτυπη συμφωνία μεταξύ μας. Διαβάζω στο αποπάνω για Acid Baby Jesus --> καραλάικ λέμε, αλλά δε διαβάζω πουθενά για Radio Dept., θα το μετανιώσεις πικρά, αν τους χάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ασ'το...γράψε για κανα δίσκο καλύτερα...please :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. absentminded ναι το διάβασα και πρόσπαθησα να ακούσω murderdolls και Wednesday 13 but definitely not my cup of tea. Και εννοείται ότι θα πάω Radio Dept.! Αν και το τελευταίο τους δεν μ'άρεσε πολύ 10€ είναι πολύ καλό deal!

    @anonymos Ok dude, whatever makes you happy

    ΑπάντησηΔιαγραφή