Οι Wavves δεν χρειάζονται και πολλές συστάσεις. Πάρε τον frontman τους τον Nathan. Ροκ σταρ παλιάς κοπής, το μόνο που τον νοιάζει είναι να πίνει μπάφους και αλκοόλ, μπλέκεται σε κάτι απίθανεις ιστορίες, αυτοκαταστροφικός σε σημείο που να γίνεται απολαυστικός αλλά όχι πρεζάκι τύπου Doherty και βγάζει και γαμάτη μουσική. Από το πρώτο κομμάτι του King of The Beach πορώνεσαι και θες να τα σπάσεις όλα, αντ' αυτού αναλώνεσαι στο να κάνεις air guitar στα σόλο των τραγουδιών. Βοηθάει ότι και σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του ο ήχος είναι πιο προσεγμένος, σε κάποιο βαθμό πιο γυαλιστερός χωρίς όμως να ξεφεύγει τελείως από τον γνώριμο noise προφιλ του. Μ' αρέσει απίστευτα που σε κάθε σχεδόν τραγούδι τα βάζει με τον εαυτό του, αυτοσαρκάζεται αλλά στο πετάει ένα who gives a fuck και πάει παρακάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου