Πρέπει να παραδεχθώ ότι όταν πρόκειται για new wave//post punk δεν είμαι καθόλου μα καθόλου αντικειμενικός. Δώσε μου μια βαθιά φωνή, μελαγχολικές κιθάρες, δυνατό μπάσο και λίγο απελπισμένους στίχους και με έχεις κερδίσει. Αυτό κάνουν με μεγάλη μαεστρία οι Ρώσσοι Motorama στο ντεμπούτο τους Alps, και με καθήλωσαν καλοκαιριάτικα να εύχομαι να έρθει χειμώνας για να τους ακούσω όπως τους αξίζει.
Παλιότερο ποστ εδώ.
Μαζί σου..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι δεν τους έχω ξανακούσει δεν λέει τίποτα. Συνειδητοποιώ όμως με κάποια έκπληξη ότι είναι η πρώτη ρώσικη μπάντα που πέφτει στην αντίληψή μου (στον χώρο του ίντι, γιατί από ethnic-balkan-gypsy να φάνε κι οι κότες). Εννοείται πως αφήνω απ' έξω τα αλήστου μνήμης λεσβίδια (Tatu)...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Escapist έτσι ξέρεις εσύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@chien andalou υπάρχουν και άλλες δύο τρεις ρώσικες μπάντες (Human Tetris, Neils Children, Manicure) αλλά δεν φτάνουν με τίποτα τους Motorama. Ρε οι tatu ήταν γαμώ! ντάξει ήμουν πολύ έφηβος τότε και καταλαβαίνεις :P
Κι εκείνες ήταν πολύ έφηβες και καταλαβαίνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥψηλή θέση τούς έδωσες, την αξίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού η λίστα σου δεν είχε έως τώρα witch house, μάλλον δεν έχει καθόλου, σωστά; Από ό,τι φαινεται, δε σε άγγιξε το εν λόγω gerne.
('ντάξει, χαμογέλασα με το διάλογό σας για τις Tatu.)
Συγγνώμη για τη φλυαρία και μπλαμπλαμπλα, αλλά έχω δύο υστερόγραφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Το All the things she said είναι για μένα ο ορισμός του guilty pleasure. Δεν έχω ακούσει κάτι άλλο δικό τους, και ευτυχώς ούτε τη διασκευή στο How soon is now...
β) Δεν φανταζόμουν ότι άνθρωπος κάτω των 30 βάζει δύο σίγμα στους Ρώσους. Άποψη ή απλώς typo; :)
Αχ, μόλις πρόσεξα δικό μου typo στο προηγούμενο σχόλιο, "gerne" (genre).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ, σε αντίθεση με τον yourmusicride, βάζω ένα "σ", θέλοντας να μικροδείχνω. :Ρ
Πότε με δύο πότε με ένα, ανάλογα τα κέφια. Να σου πω στο μάτι μου κάθεται καλύτερα με δύο σ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τα video clip χάζευα δεν ξέρω τι λες :D
Μπα νομίζω μόνο τον indiefuck άγγιξε αυτό το είδος χεχε! Δεν ξέρω πολύ μούφα μου φάνηκε σαν τάση, δεν βρήκα κάτι αξιόλογο πέρα από 2-3 κομμάτια.
Πρέπει να σου πω ότι η μπολγκόσφαιρα στη συντριπτική της πλειονότητα την "άκουσε" με τη συγκεκριμένη τάση και ότι εσύ αποτελείς την εξαίρεση..χεχε Χωρίς φυσικά αυτό να είναι κακό ή οτιδήποτε. Σου φάνηκε μούφα, τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
πιο πολύ να φανταστείς μου φάνηκε ενδιαφέρον σαν ρεύμα το chillwave του 2009
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσένα βασικά σε άγγιξε κάτι από το witch house? ένας δίσκος, ένα κομμάτι κάτι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο με άγγιξε;! Με ταρακούνησε άσχημα και για παρατεταμένο διάστημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλλιτέχνες τού scene που ξεχώρισα:
> Για μένα όλα ξεκίνησαν με τους White Ring, η πρώτη μου επαφή με το είδος στα μέσα Ιουλίου, συγκεκριμένα είχα ακούσει το "Suffocation"! Αυτούς και κάνα δύο ακόμα προβλέπω ότι θα θυμάμαι του χρόνου από την όλη φάση.
> Dream Boat: οι βασιλείς! Τόσο το ep όσο και το full length άλμπουμ τους από τις αρτιότερες δουλειές (όχι μόνο τους είδους, κινούνται και σε άλλες περιοχές) που έχω ακούσει.
> oOoOO: ο πιο προχώ και συνάμα πιο προσιτός του είδους. Κι ο εν λόγω συνδυασμός αποτελεί τρελό κατόρθωμα για έναν καλλιτέχνη.
> LAKE R▲DIO με έστειλαν τόσο με τα δύο EPs τους ('ντάξει, με το Weather περισσότερο) όσο και με το LP τους.
> Mater Suspiria Vision: όταν τους τσέκαρα, γούσταρα τρελά, πλέον δεν είμαι σίγουρη αν θα τους θυμάμαι σε λίγους μήνες.
> Salem: χμμ, δεν την "άκουσα" όπως οι περισσότεροι με το πρωτο full length άλμπουμ, έχοντας την αίσθηση ότι κάτι χάνω, ωστόσο τους ξεχωρίζω.
▲υτοί, οι λοιποί, που τσέκαρα, μου φάνηκαν λίγο πολύ το ίδιο.
(η abs είμαι πραγματικά, απλώς βαριέμαι να συνδεθώ στον μπλόγγερ.)
μόνο τον οΟοΟΟ και Salem άκουσα για να είμαι ειλικρινής, θα κατεβάσω και τα υπόλοιπα και θα σου πω.
ΑπάντησηΔιαγραφή